Erfelijkheid Zijn colleges zaten altijd vol hij was bijzonder geleerd zijn theorie was waardevol zijn lezingen gewaardeerd in volle zalen hing iedereen ademloos aan zijn lippen maar ik zag enkel en alleen dat draadje spuug daar wippen hij sprak over de genetica over erfelijk materiaal over chromosoom en DNA en hij deed dat geniaal als redenaar een fenomeen daar konden weinigen aan tippen ik hoorde niets maar keek alleen naar het spuugje aan zijn lippen dat zat er altijd en bewoog als een elastiekje dat zich spande dan kort dan lang, dan laag dan hoog ritmisch tussen zijn tanden mijn blik dwaalde geen seconde af ook ik hing aan zijn lippen hopend dat ‘t spuugje het begaf en op zijn kin zou glippen maar de professor werd wat oud is toen ook overleden de crematie verliep in diepe rouw zijn zoon hield een mooie rede gelijk zijn vader stond hij daar gebarend met zijn handen ik hoorde niets, keek constant naar dat spuugje tussen zijn tanden. Mia Wittop Koning |
wij ik zal zacht zijn voor ons tweeën rustig naast en bij je zijn zal je wonden helpen likken tot ze onbeduidend zijn zal je strelen vingers handen over groeven van de tijd zal je kussen wenkbrauw wangen met een mond die niet meer snijdt want mijn bijtende cynisme zal tot humor omgezet ik wil zacht zijn en je helpen als je 't zelf soms niet meer redt geef je hand hier is de mijne voel de tederheid en kracht ook al moet ik het nog leren vrij van oordeel zijn en zacht zacht. Mia Wittop Koning |